|
3.
|
Wspomaganie
rozwoju
mowy
dzieci.
|
1)
zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem
artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
2)
mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;
3)
uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi
o
ważnych sprawach;
4)
w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.
|
|
4.
|
Wspieranie
dzieci
w
rozwijaniu czynności
intelektualnych,
które
stosują
w
poznawaniu
i
rozumieniu siebie
i
swojego otoczenia.
|
1)
przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych
na przedmiotach (wnioskowanie o wprowadzanych
i
obserwowanych zmianach);
2)
grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu:
to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
3)
stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może
zdarzyć.
|
|
5.
|
Wychowanie
zdrowotne
i
kształtowanie
sprawności
fizycznej
dzieci.
|
1)
dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia;
2)
dostrzega związek pomiędzy chorobą a leczeniem, poddaje się leczeniu, np.
wie, że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki są konieczne;
3)
jest sprawne fizycznie lub jest sprawne na swoje możliwości, jeżeli jest
dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;
4)
uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie
przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.
|
|
6.
|
Wdrażanie
dzieci do
dbałości
o
bezpieczeństwo własne
oraz
innych.
|
1)
wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać
pomoc, umie o nią poprosić;
2)
orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze
środków transportu;
3)
zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich;
4)
wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych
(np. środków czystości);
5)
próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu
i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić,
a
gdzie nie.
|
|
7.
|
Wychowanie
przez
sztukę
– dziecko widzem
i
aktorem.
|
1)
wie, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie,
przedstawieniu, w teatrze, w kinie;
2)
odgrywa role w zabawach parateatralnych posługując się mową, mimiką, gestem i
ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską).
|
|
8.
|
Wychowanie
przez
sztukę
– muzyka
i śpiew, pląsy
i taniec.
|
1)
śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie
uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;
2)
dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego,
wyraża je pląsając lub tańcząc;
3)
tworzy muzykę korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych
przedmiotów), a także improwizuje ją ruchem;
4)
w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.
|
