„POWIEDZ MI A ZAPOMNĘ,
POKAŻ A ZAPAMIĘTAM,
POZWÓL WZIĄĆ UDZIAŁ A ZROZUMIEM”
Metoda ta powstała na bazie doświadczeń austriackich pedagogów i ich tzw. Spielpedagogik, która to zrodziła się w latach 90. XX wieku i została przeniesiona na grunt polski.
Opiera się ona na rozumieniu terminu „zabawa” pojmowanego jako czynność dającą przyjemność, wyzwalającą kreatywność, zaspokajającą różne potrzeby, pozwalającą na poznanie nowych wartości, zdobycie wiedzy, a także na budowanie odrębnego, fikcyjnego świata.
Metoda ta zakłada, że każdy człowiek może rozwijać się przez całe życie. Dlatego podczas zajęć pedagog dąży do sytuacji edukacyjnych, w których każdy uczestnik może osiągnąć sukces, co buduje jego pozytywną samoocenę i poczucie własnej wartości.
Można wyodrębnić następujące rodzaje zabaw stosowanych w pedagogice zabawy:
- zabawy ułatwiające wejście w grupę, poznanie nowego otoczenia,
- zabawy rozluźniające, odprężające, wykorzystujące ruch, taniec, gest, likwidujące napięcie mięśni i napięcie psychiczne,
- zabawy ułatwiające wprowadzanie tematu, pozwalające poznać odczucia, doświadczenia, potrzeby i oczekiwania członków grupy,
- gry dydaktyczne – przedstawienie problemu i poszukiwanie rozwiązań według proponowanych reguł,
- gry dyskusyjne – analizowanie danego problemu a różnych stron z włączeniem doświadczenia i dotychczasowej wiedzy,
- metody ułatwiające przekaz informacji zwrotnej, sygnalizujące indywidualną reakcję
i odczucia poszczególnych osób, - drama – wykorzystująca gry z podziałem na role jako wstęp do omówienia konkretnego problemu,
- zabawy umożliwiające samoocenę, poznanie własnej hierarchii wartości, własnych spontanicznych zachowań,
- zabawy integrujące grupę, umożliwiające wszystkim wspólną, aktywną zabawę bez podziału na bawiących się i obserwatorów, bez ośmieszającej rywalizacji, przypadkowych wygranych i kilku zwycięzców.
Wybrane zabawy Klanzy
Na zdjęciach Pani Jolanta Żmuda prowadząca zabawy z Klanzy z grupą popołudniową – mieszaną
„Deszczyk”
„Deszczyk pada, deszczyk pada
Wieje, wieje wiatr
Deszczyk pada, deszczyk pada
Wieje, wieje wiatr
Błyskawica , grzmot
Błyskawica, grzmot
A na niebie kolorowa tęcza”
Zabawa „Orzeszek”
Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco
· 1 zetknięcie kciuków i palców wskazujących obu dłoni
· 2 zetknięcie palców środkowych
· 3 zetknięcie palców serdecznych
· 4 zetknięcie małych palców
· 5-6 2 klaśnięcia w dłonie
· 7-8 położenie prawej dłoni na lewym ramieniu
· całość powtarzamy kładąc lewą dłoń na prawym ramieniu
Powtarzamy jeszcze 4 razy
· 2 uderzenia dłońmi w uda
· 2 klaśnięcia w dłonie
· 2 zaciśnięcia dłoni przed sobą
· rozłożenie otwartych dłoni przed sobą
Powtarzamy 3 razy
Zabawy z chustą animacyjną
Głównym atrybutem wykorzystywanym w pracy opisywaną metodą jest duża, kolorowa chusta, która przyciąga uwagę dzieci, ożywia je i daje im wiele radości, uśmiechu. Pomaga dzieciom zapomnieć o strachu i poznać lepiej innych uczestników zabawy. Jest ona wspaniałym środkiem do rozbudzenia dziecięcej wyobraźni, kiedy staje się balonem, wiatrem, łodzią, siecią rybacką oraz tym wszystkim, o czym tylko można pomarzyć. Możliwości jej zastosowania są nieograniczone, dlatego staje się ona dowodem na to, że im prostsze formy i pomoce, tym lepsza zabawa. Zapewnia ona doznania wielozmysłowe: wzrokowe, słuchowe, dotykowe, węchowe oraz łączy je z doznaniami ruchowymi.
Opracowały:
Jolanta Żmuda
Justyna Kucharska